eski kitapçılardan topladığı fotoğraflardan kendine anılar yaratan
o adamın da öyküsü yazılır belki bir gün.
annesinin bir tane fotoğrafı olduğu için kendisi çok üzgün.
adını kimin koyduğunu bilmiyor.
bir çok kişi gibi, dedesinin ki belli ki..
hatırlasaydı eğer, severdi dedeyle paylaştığı herşeyi
adı gibi.
eski sinemalardaki öpüşme sahneleri gibi onun için aşk
dudaklar birbirine yapışık
ama sanki adamın aklı biraz karışık
unutmamak için parmağına taktığı ip
kendi özgürlüğünü seçti
koptu gitti
eski arkadaşlıklar gibi fazla yıpranmıştı
ve unutmuştu adam onu taşımasının nedenini
üç kere aşık oldu,
hepsini de unuttu
arıyor biriktirdiği fotoğraflarda
kendini
tanıyamıyor
4.Haziran.2009 / eda d.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder