gülüşünde bir pasta tadı. köprüde elini tuttum ilk, bir filmi mi anlatıyordun? dinlemeye vakit yoktu. kelimelerin tılsımına inanırım dedim, cümlelerin değiştirme gücüne. bakışların değişti. büyüdük mü?
değiştir o zaman beni dedin, muzip. istemem ki ben senin değişmeni.. omuzlarını silktin.
adımlarımızı sayıyordum, o an en asli görevim buydu sanki. kaç adım geçti bilmiyorum..
10 yıl belki 12..
kedinle yaşıyormuşsun. ben anlatanların yalancısıyım, uyku tutmuyormuş geceleri. bir sürü sevgilin olmuş. en çok birini sevmişsin, şarkıdaki gibi. direttim, söylemediler adını. ben değilim belli ki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder